Ayaklarımız su toplarken
Nehrin kenarından sessizce yürüyoruz
Çakıl taşları yukarı aşağı
Kulaklarımızda tencere tava gibi
Çiling çing çalıyor
Taburelerimiz nehre yuvarlanıyor
Sonra akıp bir şehir boyu gidiyor
Fark etmemişiz bile
Sesinden bir bektaşilik akıyor
Nehrin tersine yürümeye başlıyoruz
Oradan şaha mı varıyorduk neydi
Sanki sonu ölümle biten
Sürükleyici bir roman oluyorduk
Ancak sabaha karşı bitebiliyorduk
Nehir de bize yürüyordu şimdi
Şılınk şınk akıyordu
Sahipsiz bozukluklar gibi çekici
Kendi kendine yuvarlanıyordu
Ayaklarımız su toplarken
Biz öpüşürken sabaha karşı gibi
Fark etmemişiz bile
Buharlaşmışsın
Ben de uyanmış
Halit Karaarslan 